Het racket: Daan Tap

Toen Nick Selman het racket kreeg aangereikt voor de voorgaande editie van de balans, was ik er als de kippen bij om hem daarmee uit te lachen. Maar aangezien Nick een apart gevoel voor humor heeft dacht hij dat hij mij gelukkig kon maken als het racket in deze editie mocht verzorgen. Nick, ik wil wel zeggen bedankt, maar we weten beiden dat ik dat ik dat niet meen dus ik zeg hierover verder maar niks meer.

Mijn naam is Daan Tap, 26 jaar en een echte Elstenaor. Na de eerste 25 jaar van mijn leven aan de noordkant van Elst te hebben gewoond, woon ik sinds 2 jaar aan de zuidkant van Elst. Dit in verband met de verplaatsing van onze boerderij ten behoeve van park Lingezegen.

Dit brengt mij ook meteen bij mijn beroep, sinds 2013 ben ik akkerbouwer. Samen met mijn vader houden wij ons bezig met de teelt van tarwe, gerst, aardappels en uien. Op dit moment zijn wij bezig op de nieuwe locatie met een nieuwe schuur te bouwen speciaal voor de bewaring van aardappelen en uien. Dit om te zorgen dat we onze producten lange tijd kunnen bewaren zonder dat de kwaliteit achteruit gaat.

Met tennis speel ik al jaren in een competitieteam op zaterdag met Nick, Wouter en Sander. Vorig jaar zat ook Maurice Kniest nog bij ons in het team, maar die heeft ons dit jaar verlaten voor een mix team. Ik heb goede hoop dat Maurice volgend jaar onze gelederen weer komt versterken aangezien zijn ervaring node wordt gemist, dit zowel op de baan als naast de baan.

Ook trainen we met een man of 12 al jaren op de vrijdagavond. Maar dat zou je niet zeggen als je de training zag, aangezien het een zeldzaamheid is dat de groep compleet is. Dit wil zeggen dat ik me niet kan herinneren dat we geen enkele afmelding hadden, niet in de laatste plaats door afmeldingen van ondergetekende.

Dan ben ik alweer aan het eind van mijn stukje gekomen, dus dan wacht mij alleen nog het leukste gedeelte: het aanwijzen van de volgende. Ik heb hiervoor meerdere namen overwogen. Om te beginnen heb ik Wouter Nab overwogen aangezien hij behoorlijk heeft lopen stoken bij Nick om mij het racket te bezorgen, maar na 2x achtereen iemand uit ons team lijkt het me tijd voor iemand anders. Ook heb ik Marc Valen overwogen omdat ik altijd spannende en leuke wedstrijden tegen hem speel, wij kunnen de ander niet gemakkelijk laten winnen. Aangezien hij onze laatste ontmoeting heeft gewonnen had Marc hem ook zeker verdiend. Maar ik heb besloten om het racket door te geven aan mijn cultheld bij de tennisvereniging te weten; Job van Cappellen. Job succes bij het samenstellen van jouw stukje en ik zie ernaar uit om het te lezen.

Mini racket met Salma

Hoe heet je? Ik heet Salma Bensiali.

Hoe oud ben je? Ik ben 7 jaar, bijna 8!

Hoe lang tennis je al? Ik tennis vanaf ongeveer september 2015, toen ik in groep 4 kwam.

Waarom vind je tennis leuk? Omdat je bij tennis veel moet rennen en veel moet slaan.

Heb je nog andere hobby’s? Viool spelen en koken.

Speel je competitie? Ja, ik speel World Tour Rood 2.

Wie is je trainer? David

Wat vind je het leukste aan tennis? Het rennen en het slaan.

En wat vind je het moeilijkste? Opslaan, ik sla soms de bal naar beneden in plaats van naar voren.

Wat vind je niet leuk? Vallen op de tennisbaan en verder pesten!

Wie zijn je helden? Papa en mama.

Wat is je lievelingseten? Pannenkoeken met aardbeien en slagroom.

Wat vind je het leukste op school? Rekenen en lezen.

Wat is je meest favoriete vakantieland? Marokko.

Dank je Salma voor het interview!

Het racket: Nick Selman

Mijn naam is Nick Selman, ik ben 26 jaar oud en woon al mijn hele leven in het mooie dorp Elst.

Ik werk als Productmanager CLAAS Tractoren voor Nederland bij Kamps de Wild in Zevenaar. Hier ben ik vijf en half jaar geleden direct begonnen na mijn studie land en watermanagement. In de avonduren en in het weekend help ik graag bij mijn ouders op de boerderij.

Mijn tenniscarrière ben ik op 8 jarige leeftijd begonnen in Oosterhout. Nadat ik hier zes jaar had getennist, besloot ik om bij ETV de Helster in Elst te gaan tennissen. Dit kwam doordat er veel meer jongeren in Elst tennisten dan in Oosterhout. Vanaf het begin speel ik dan ook al competitie tennis, eerst op zondag en nu sinds een jaar of drie op zaterdag in een herenteam. We hebben nu een vast team met Wouter, Daan en Sander.

Samen met mijn teamgenoten en nog zeven andere hebben we elke vrijdagavond 1,5 uur tennisles van David. We doen dit met zijn allen om steeds nog wat te leren maar ook om gezellig een biertje te drinken na afloop. Elke week probeer ik toch minimaal 1x met iemand vrij te tennissen.

Samen met Nicolien heb ik afgelopen jaar een huis op de Kostverloren in Elst gekocht. Heerlijk dichtbij de tennisbaan en mooi uitzicht op de kerktoren. Hier zijn we nu al iets meer dan een half jaar aan het verbouwen maar het eind komt nu toch in zicht. Nicolien hoorde van al die gezelligheid op de tennisclub en is toen ook weer begonnen met tennissen.

Als laatste mag ik nog ‘het racket’ doorgeven aan iemand anders. Er waren zoveel mogelijkheden maar ik denk dat hij hem zelf wel ziet aankomen…. Daan Tap heel veel succes met jouw verhaal!

Het racket: Helma Winkelhorst

Mijn naam is Helma Winkelhorst, ik ben 20 jaar en woon samen met mijn moeder Willie in Elst. In juli 2015 ben ik afgestudeerd als allround kapster en in september ben ik begonnen aan de opleiding allround schoonheidsspecialiste. Mijn dagen zijn hier druk mee gevuld. Uiteindelijk hoop ik een eigen salon te starten met een combinatie van beide beroepen.

Mijn hele leven ben ik actief geweest in de paardensport. In 2011 met de studie paardensport gestart in Zwolle. Na een jaar merkte ik dat ik toch liever de uiterlijke verzorging in wilde. Drie jaar geleden reed ik mijn laatste wedstrijd met mijn paard. Het paardrijden is leuker als hobby. Toch was ik op zoek naar een nieuwe uitdaging en heb ik volleyballen geprobeerd. Leuk; maar niet mijn ding.

Met mijn vriend Marco ging ik af en toe mee naar de tennisbaan. Dat vond ik heel erg leuk! Zo leuk dat Marco gek van mijn gezeur werd omdat hij telkens mee moest naar de baan om met mij te tennissen. Na een maand heb ik mezelf ingeschreven. In mei 2014 zijn we met z’n achten met tennisles gestart bij David. Waar ik veel heb geleerd! Zoveel dat ik nu al met Marleen – mijn dubbelmaatje – in de 6 mee tennis. Nu anderhalf jaar verder: ik vind het nog steeds heel leuk én gezellig bij E.T.V.

Naast mijn studie en het sporten, werk ik één dag per week bij sauna & beauty Oase en bij Kapsalon ‘José’ in Herveld. Daarnaast werk ik al vier jaar bij een restaurant in Velp. Natuurlijk doe ik ook graag leuke dingen met vrienden en vriendinnen en ga ik maar al te graag een weekendje weg!

Aan wie ik het racket door geef? Dat is nog een grote verrassing voor hem. Bij deze geef ik het racket door aan Nick Selman.

Heel veel succes Nick!

Het racket: Marleen Brockötter

Een paar weken voor het verschijnen van de laatste balans vertelde Johan dat hij binnenkort een verrassing voor mij had. Zo nieuwsgierig als ik ben had ik me van alles bedacht wat het eventueel zou kunnen zijn, maar aan de balans had ik geen moment gedacht. Bedankt Johan, het was zeker een verrassing…

Mijn naam is Marleen Brockotter. Samenwonend met Martijn en moeder van 2 jongens, Luca en Vigo. Ik ben geboren en getogen in het gezellige Winterswijk. Na jaren in Arnhem te hebben gewoond zullen we volgende maand neerstrijken in Elst. Als deze balans verschijnt, zijn we waarschijnlijk druk aan het klussen in onze nieuwe woning.

Bij de ETV ben ik vaak te vinden. De donderdag is mijn vaste trainingsavond met de meiden. Dit zijn Karin, Ingrid, Margot, Annemarie, Annette, Frederike en Janien. Ze knijpen m nu toch allemaal wel een beetje, want aan wie gaat hun benjamin “het racket” overdragen?

Na jaren gezellig in een damesteam op de vrijdagavond te hebben gespeeld zullen we in het najaar gaan mixen in een team met z’n tienen op de zaterdag. Dit belooft veel fanatisme op en naast de baan…

Verder ben ik actief als voorzitter van de JSC bij de ETV. Daardoor ben ik ook vaak op de club te vinden rondom diverse jeugdactiviteiten. Het is een leuke, gezellige commissie. Echter kunnen we nog extra mensen gebruiken! Dus ook hierbij, mocht je zin hebben om (af en toe) te helpen bij de organisatie van events, toernooien of alleen op de dag zelf aanwezig zijn om bij te staan, schroom dan niet om me aan te spreken en te kijken wat de mogelijkheden zijn!

Naast het tennissen ben ik vooral een echt familiemens die er gek op is om leuke dingen met gezin te ondernemen. Ga ik graag uit eten of gezellig een drankje drinken met vrienden.

Om dit allemaal te kunnen doen, werk ik 4 dagen in de week bij Hylas. Daar houd ik me vooral bezig met het debiteurenbeheer in de breedste zin van het woord. Communicatie, facturatie, prijslijsten enz. Een veelzijdige functie die vanwege de afwisseling erg goed bij me past.

De grote vraag is nu natuurlijk, wie wordt de volgende… Bij deze draag ik het racket over aan mijn dubbelpartner tijdens toernooien, Helma Winkelhorst. Succes Helma! J

Het racket: Johan Huitink

Nadat ik de rubriek Het Racket had aangeklikt en de foto van Jan Franken op mijn netvlies zag was het eerste wat ik dacht: onderaan de pagina zal eindelijk weer eens de naam van een jonge frisse meid staan als opvolger van een heel stel kerels met veel levenservaring. Maar dan na het lezen ineens mijn naam. Dat is bedoeld en berust niet op toeval volgens Jan. Bedankt fijne vent.

Mijn naam is Johan Huitink en ik heb onze fotogenieke Vanessa 103 gevraagd mij te vergezellen op de foto, een aanbod dat zij onder dankzegging aanvaarde.

Waarmee ik eveneens in een oogopslag duidelijk maak waar ik me mee bezig houd als ik niet op het tennis park te vinden ben; ons melkveehouderijbedrijf aan het eind van de Grote Molenstraat maar nog steeds in Elst en niet in Driel of Arnhem of het eind van de wereld zoals soms gesuggereerd wordt. Samen met Marga, vaste kracht achter de bar op de dinsdagavond en bij drukke evenementen, probeer ik een inkomen te verdienen wat in het ene jaar beter lukt dan in het andere mede als gevolg van sterk fluctuerende opbrengstprijzen. Om te voorkomen voeding te geven aan het gezegde dat boeren altijd klagen zal ik dit onderwerp niet verder uitdiepen. Onze drie kinderen zijn alweer een aantal jaren het huis uit. Ondanks altijd geïnteresseerd in de voortgang van ons bedrijf kiezen zij er niet voor het bedrijf door te zetten in de huidige vorm.

Wellicht zien jullie op de foto ook dat dit niet mijn ‘werkkloffie’ is. Een deel van mijn tijd besteed ik aan besturen. Op dit moment ben ik nog actief op een aantal plekken waarvan het bestuur van een landbouwcoöperatie de meeste tijd vraagt. En net als bij De Helster hebben we ook daar stuurlui die aan wal staan. Kortom, en dat geldt ook voor mezelf, als je mee wilt praten en beslissen bij onze vereniging moet je naar de ledenvergadering komen. Of anders het bestuur aanspreken, zo hoort het in een democratie.

Een paar keer per week ben ik op het park te vinden. Na het spelen van ongeveer anderhalf uur waarbij ik mijn tegenstanders niet ontzie met mijn forehand testen we de kwaliteit van een paar biertjes en bitterballen.

Het Racket wil ik graag doorgeven aan Marleen Brockötter. Zij feliciteerde mij als eerste nadat ik een groot jeugdig talent in de persoon van Martijn Doppen (sorry Martijn) aan de zegekar gebonden had tijdens de clubkampioenschappen afgelopen voorjaar. En, net als de mijne liggen ook haar roots in de achterhoek.

Het racket: Jan Franken

Heb je ruim 10 jaar deel uitgemaakt van de redactie van de Balanscommissie, denk je: “zo, ik hoef voorlopig niet meer te schrijven”. Komt er een onverlaat en schrijft in zijn racket mijn naam als de volgende.

Henk, je hebt het niet begrepen. Maar om je begrip bij te brengen mag je een jaar lang op proef meedraaien in het vrijdagavond competitieteam van de waarnemend captain De Geut en captain Jan. Oh ja en met onze assistente Geke. Verder met onze zwarte parel uit de Molukken te weten Sjaan. Janien maakt het team compleet. Zij zit overigens in dezelfde positie als Henk. Nieuw, onwetend en zittend in de proeftijd.

Spreek ik over wij in deze column dan spreek ik over de waarnemend en de captain. Dus wij hebben een trainingsprogramma gezet op die nieuwen. Verplichte deelname aan de wintercompetitie. Janien werd gestald bij haar zwager Niels. Ze is getraind in ‘op links staan’ en ‘met de fiets naar de baan komen’. Henk nam als invaller deel opdat hij aan mensen went van verschillend allooi. Als waterpoloër zag hij mensen namelijk niet zitten, hoogstens op de rand van het zwembad.

Als afronding van hun stage werden Janien en Henk door ons ingeschreven voor de clubkampioenschappen mix. Henk met Hana en Janien met Niels. Dankzij deze stagebegeleiders bereikten onze aspiranten de finales. Wij, de waarnemend en de captain kunnen door deze prestatie rustig zeggen ‘onze prestatie’ want wij hebben het georganiseerd.

Met redelijk vertrouwen gingen we de vrijdagavondcompetitie in. De maandagavond verplichte teamtraining. Na afloop tactische bespreking. Tot in de kleine uurtjes werken aan de teambuilding.

Met onze groepsapp houden we intensief contact. Een greep hieruit.

Henk: ik zit met mijn tennispakske aan en hopen dat ik mag spelen van de waarnemend en de captain.

Janien: ik ga gemaakte afspraken op de vrijdagavond afzeggen. Ik moet/zal/wil erbij zijn. De fiets heb ik inmiddels uit het stof gereden.

Hier blijkt uit de gretigheid van de nieuwen.

Onze linkshandige Henk speelt inmiddels een betere forehand dan wij met links. Janien is op links een bruikbare kracht aan het worden ondanks een zwakke enkel.

Dan spelen wij tegen Achterberg. Een gehucht achter Barneveld. Altijd lastig heet zoiets. En dat was het. Verlies! Met vier tegen nul. Dus niet alleen de nieuwen kregen ervan langs. Ook de oude garde. Gelukkig doen wij aan zelfreflectie tot in de kleine uurtjes. Conclusie: kost ons toch wel veel, zo niet teveel kracht om de nieuwen op sleeptouw te nemen. Maar we doen het met plezier. En eerlijk is eerlijk; we konden het slechter treffen. Met deze wedstrijd zit de competitie op de helft. We zijn middenmoter. Niet meer, niet minder. Waren we overigens echt heel goed dan speelden wij op de zondag eerste klasse. Maar nu betalen wij wel zelf onze competitiebijdrage…

Beste lezer, mocht u na het lezen van deze advertorial zich willen aansluiten bij een competitieteam of een andere activiteit dan bent u van harte welkom. U kunt zich altijd bij onze vereniging aanmelden als speler en deelnemer van een commissie. Achter elke activiteit staat namelijk een groep mensen die deze organiseert.

Tot slot. Om mijn royement te voorkomen. Iedere gelijkenis met bestaande personen en/of gebeurtenissen is onbedoeld en berust op louter toeval.

Jan Franken

NB: oh ja, de volgende schrijver is Johan Huitink. En dit is bedoeld en berust niet op toeval!