Het racket: Daan Tap

Toen Nick Selman het racket kreeg aangereikt voor de voorgaande editie van de balans, was ik er als de kippen bij om hem daarmee uit te lachen. Maar aangezien Nick een apart gevoel voor humor heeft dacht hij dat hij mij gelukkig kon maken als het racket in deze editie mocht verzorgen. Nick, ik wil wel zeggen bedankt, maar we weten beiden dat ik dat ik dat niet meen dus ik zeg hierover verder maar niks meer.

Mijn naam is Daan Tap, 26 jaar en een echte Elstenaor. Na de eerste 25 jaar van mijn leven aan de noordkant van Elst te hebben gewoond, woon ik sinds 2 jaar aan de zuidkant van Elst. Dit in verband met de verplaatsing van onze boerderij ten behoeve van park Lingezegen.

Dit brengt mij ook meteen bij mijn beroep, sinds 2013 ben ik akkerbouwer. Samen met mijn vader houden wij ons bezig met de teelt van tarwe, gerst, aardappels en uien. Op dit moment zijn wij bezig op de nieuwe locatie met een nieuwe schuur te bouwen speciaal voor de bewaring van aardappelen en uien. Dit om te zorgen dat we onze producten lange tijd kunnen bewaren zonder dat de kwaliteit achteruit gaat.

Met tennis speel ik al jaren in een competitieteam op zaterdag met Nick, Wouter en Sander. Vorig jaar zat ook Maurice Kniest nog bij ons in het team, maar die heeft ons dit jaar verlaten voor een mix team. Ik heb goede hoop dat Maurice volgend jaar onze gelederen weer komt versterken aangezien zijn ervaring node wordt gemist, dit zowel op de baan als naast de baan.

Ook trainen we met een man of 12 al jaren op de vrijdagavond. Maar dat zou je niet zeggen als je de training zag, aangezien het een zeldzaamheid is dat de groep compleet is. Dit wil zeggen dat ik me niet kan herinneren dat we geen enkele afmelding hadden, niet in de laatste plaats door afmeldingen van ondergetekende.

Dan ben ik alweer aan het eind van mijn stukje gekomen, dus dan wacht mij alleen nog het leukste gedeelte: het aanwijzen van de volgende. Ik heb hiervoor meerdere namen overwogen. Om te beginnen heb ik Wouter Nab overwogen aangezien hij behoorlijk heeft lopen stoken bij Nick om mij het racket te bezorgen, maar na 2x achtereen iemand uit ons team lijkt het me tijd voor iemand anders. Ook heb ik Marc Valen overwogen omdat ik altijd spannende en leuke wedstrijden tegen hem speel, wij kunnen de ander niet gemakkelijk laten winnen. Aangezien hij onze laatste ontmoeting heeft gewonnen had Marc hem ook zeker verdiend. Maar ik heb besloten om het racket door te geven aan mijn cultheld bij de tennisvereniging te weten; Job van Cappellen. Job succes bij het samenstellen van jouw stukje en ik zie ernaar uit om het te lezen.