Het Racket: Myrthe Brommer

Myrthe is en blijft nu eenmaal bloedje fanatiek…

Tijdens onze vakantie in Italië ontving ik een e-mail van Wim ten Bosch dat het bestuur de rubriek ‘Het Racket’ opnieuw leven wil inblazen. Aan mij de eer dus… Hier wil ik uiteraard aan meewerken.

Op het moment van schrijven zit ik samen met mijn vriend Tom van den Burg en dochter Lexie (1 jr), in een camper aan het Trasimeno-meer… En je leest het goed;  we zitten in de camper, want het regent en regent…

Ik ben Myrthe Brommer en ben nog een maand 29 jaar oud –dus op naar de dirty thirty. Ik kom uit Kudelstaart en heb ik de strijd om onze woonplaats verloren. Tom komt uit Malden, dus ik heb mijn spullen gepakt en ben – in eerste instantie- naar Nijmegen verhuisd. Normaal houd ik niet zo van verliezen, maar deze keer kon ik mij hierbij neerleggen. Wij wonen nu tweeënhalf jaar in Elst, we zijn gelijk gaan tennissen om te gaan sporten en vanwege het sociale aspect. Ons Elster-netwerk is dan ook in rap tempo vergroot en zijn wij helemaal geaard.

Tot mijn 22e heb ik op nationaal niveau geschaatst en heb ik mijn studie Sportmarketing aan de Johan Cruyff Academy in Amsterdam afgerond. Mijn leven bestond tot dat moment vooral uit sporten en studeren. Na mijn afstuderen heb ik een winterseizoen in Gerlos achter de bar gestaan. Hier heb ik naast veel snowboarden ook mijn studententijd ingehaald.

Terug in Nederland ben ik aan de slag gegaan als recruiter. Op dit moment ben ik officieel  ‘Adviseur werving & selectie’ voor IT- functies bij de Belastingdienst in Apeldoorn. Dit houdt in dat ik het aannameproces van A tot Z begeleid. Ik werk nu anderhalf jaar vanuit huis en dat bevalt mij mede door de komst van Lexie heel goed.

Fanatiek!

Voordat ik de keuze maakte om mij te focussen op schaatsen heb ik tot mijn 12e ook getennist. Dus de basis zat er al wel in. Toen ik net op ‘mijnknltb’ keek zag ik dat ik ondertussen in de dubbel van een 9 een 6,7 ben geworden. Ik heb natuurlijk een behoorlijke dosis fanatisme meegekregen en ben nog steeds erg ambitieus om mijzelf te verbeteren. Ik dacht misschien als ik moeder ben, wordt dit iets minder, maar helaas is dit bij mij niet het geval. Op dit moment ben ik blij dat we met ons competitieteam (Esther Wagena, Anne Tap, Maxime Heijneman, Helma Winkelhorst en Iris Willemsen-Kramer) weer van start kunnen. Ik hoop dat we een paar mooie potten mogen tennissen.

Wie krijgt het racket?

Nu het doorgeven van het Racket. Ja, aan wie geef je die door? Ik zag dat veel van mijn tennisvrienden ‘Het Racket’ al hadden gehad. Ik probeerde wat breder te denken en toen dacht ik:  “Ja, het kan ook niet missen, het wordt Guido Termont!” Verse opa en met zijn zoon heb ik net het open toernooi mogen spelen. Proost Guido, tot snel!